การพัฒนาล่าสุดในการต่อสู้กับการศึกษาการบาดเจ็บของสมองสปอร์ต

เมื่อเร็ว ๆ นี้วารสารการปรับปรุงกีฬาได้เปิดตัวการศึกษาครั้งแรกของการศึกษาการตรวจสอบความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการทดสอบทางประสาทวิทยาของนักกีฬา MMA

การศึกษาซึ่งเขียนโดย Christopher Heath และ Jennifer Callahan ได้ทำการทดสอบการปฏิบัติงานเกี่ยวกับนักกีฬา 28 MMA และกลุ่มควบคุมของนักกีฬา MMA ที่ไม่ใช่ MMA 28 คน

นักกีฬา MMA“ รายงานการฝึกอบรมโดยเฉลี่ย 2.6 วันต่อสัปดาห์” ผู้เข้าร่วมมีส่วนร่วม“ ประมาณ 109 นาทีต่อสัปดาห์” 29% ของผู้เข้าร่วมเหล่านี้รายงานว่าก่อนหน้านี้ประสบความล้มเหลวกับครึ่งหนึ่งของกลุ่มรายงาน TKO ก่อนหน้า อายุที่บ่งบอกถึงนักกีฬาคือ 28.9 ปี

นักกีฬาควบคุมเป็นนักสู้ MMA ที่ไม่ใช่ MMA ที่“ มีส่วนร่วมในสูตรการออกกำลังกายที่ไม่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บที่ศีรษะซ้ำ ๆ ” เช่นมวยปล้ำยอมจำนนหรือการฝึกอบรมช่วงเวลาที่มีความเข้มสูง

การศึกษาพยายามที่จะดูว่านักกีฬา MMA จะแตกต่างกันในการทำงานของ neuropsycholigical เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมหรือไม่ ไม่พบความแตกต่างที่มีความหมายกับผู้เขียนสรุปว่า“ การแสดงทางระบบประสาทของนักกีฬา MMA นั้นแยกไม่ออกจากนักกีฬาควบคุมที่ไม่ได้สัมผัสกับการบาดเจ็บที่ศีรษะซ้ำ ๆ ”

ความเสี่ยงของการบาดเจ็บที่ศีรษะใน MMA เช่นเดียวกับกีฬาติดต่อเต็มรูปแบบยังคงเป็นจริงและการศึกษาเช่นนี้ไม่ควรตีความผิดเพื่อแนะนำว่า MMA ไม่ได้มีความเสี่ยงจริง การศึกษาชี้ให้เห็นข้อ จำกัด ของการวิจัยเพิ่มเติมได้รับการรับประกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งการมุ่งเน้นไปที่ตัวอย่างที่ใหญ่ขึ้นและทำลายองค์ประกอบที่มากขึ้นเช่นความเข้มและความถี่ของการซ้อม ที่กล่าวว่าข้อสรุปของการศึกษาว่า“ การมีส่วนร่วมในกีฬาที่กำลังเติบโตของ MMA โดยนักกีฬาทั่วไปอาจไม่ก่อให้เกิดความเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญ – หรืออย่างน้อยก็แตกต่าง – ความเสี่ยงด้านประสาทวิทยา” เมื่อเทียบกับกีฬาติดต่ออื่น ๆ

ผลการวิจัยเช่นนี้ควรได้รับการศึกษาจากการศึกษาอื่น ๆ เช่นคลีฟแลนด์คลินิกอย่างต่อเนื่องของ“ การศึกษาด้านสุขภาพสมองนักสู้” ซึ่งได้เปิดตัวการค้นพบครั้งแรกต่อไปนี้:

ในค่าเฉลี่ยของข้อมูลทั้งหมดที่รวบรวมมีความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนการต่อสู้และการลดลงของปริมาณของบางพื้นที่ของสมอง

การเปลี่ยนแปลงของปริมาณสมองจะไม่เห็นจนกว่าจะมีการต่อสู้อย่างมืออาชีพประมาณห้าปีและไม่ใช่นักสู้ทุกคนที่แสดงการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว

จำนวนการต่อสู้ระดับมืออาชีพและการเคาะออกมีความสัมพันธ์กับการสูญเสียเส้นใยที่แน่นอนในสมองรวมถึงการเชื่อมต่อระหว่างพื้นที่ต่าง ๆ ของสมองเท่าที่เห็นในการถ่ายภาพสมอง MRI ความหมายของการค้นพบเหล่านี้ยังไม่เป็นที่รู้จักในปัจจุบัน การติดตามระยะยาวเท่านั้นที่จะระบุว่าพวกเขาทำนายการลดลงของระบบประสาทหรือไม่

บทความสั้น ๆ เต็มรูปแบบสามารถพบได้ที่นี่ – การประเมินการทำงานทางปัญญาในนักกีฬาศิลปะการต่อสู้แบบผสม

แบ่งปันสิ่งนี้:
Twitter
Facebook

แบบนี้:
ชอบโหลด …

ที่เกี่ยวข้อง

การศึกษา – การลดน้ำหนักอย่างรวดเร็วใน MMA ที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์เชิงลบและอาการทางปัญญาก่อนและหลังการแข่งขัน 26 มิถุนายน 2018 ใน “การศึกษาความปลอดภัย”
การศึกษาพบว่าอัตราความผิดปกติของ Whiplash ใน MMA นักกีฬาวันที่ 23 ธันวาคม 2018 ใน “การศึกษาด้านความปลอดภัย”
กรณีศึกษา – ช็อกบ่อยครั้งใน MMA ที่เกี่ยวข้องกับความบกพร่องทางสติปัญญา 22.20. 2019in ใน “การศึกษาด้านความปลอดภัย”